ایده ترکیب دو نمایشنامه مخصوصا نحوه نشون دادن داستان ریچارد سوم واقعا جالب و خلاقانه بود.
بهترین بازی متعلق به کالیگولای اول یعنی حمید صدری بود که واقعا با قدرت بدنی و بیانشون در صحنه میدرخشیدن و بعد از ایشون کالیگولای دوم، ولی بازی باقی دوستان متاسفانه یکدست و واقع پذیر نبود.
طراحی لباس خوب و طراحی نور، موسیقی و صدا عالی بود(البته روزی که من اجرا رو دیدم صدای مسجد از صدای بازیگران هم رساتر بود و بدون اغراق حدود یه ربع ادامه داشت!)
به نظرم طنز زیاد صحنه ی به پادشاهی رسیدن ریچارد سوم باعث کم شدن کیفیت کلی کار میشه اما قابی که در پایان اجرا شکل گرفت یکی از بهترین قسمت های نمایش بود!(نمیتونم از چرخش دو شخصیت اصلی در ابتدای کار هم غافل بشم که واقعا صحنه ی چشم نوازی رو خلق کردن)
در کل خسته نباشید به کل گروه و به امید کارهای آینده