بیخیال!!
فک کنم تنها وجه شبهشون، این بوده که شما از سالن راضی خارج شدید :دی
به هیچ وجه قابل قیاس نیستن این دو..
عین این میمونه با دیدن انار، یاد نارنگی بیفتی، چون جفتشون میوه هستن!!!

۱. من دینی به جامعه برای هدایتشون به مسیر تئاتری مورد تایید جنابعالی ندارم. نظر شخصیمو مینویسم و هنوز هم بهش معتقدم. افرادی که با سلیقه تئاتری من آشنا هستن یا افتخار میدن و بهش اعتماد میکنن، میتونن اون نظر رو جدی بگیرن و دنباله‌روش باشن. چراکه هم چون شما، منم حق دارم صاحب نظر، عقیده و فکر باشم.
۲. اگر متوجه تعریف و مفهوم نسبیت باشید، متوجهید که همون ۳۰-۴۰ درصد شباهت هم مقدار کمی نیست و کسی که کارامازوف رو ندیده هم با دیدن کالیگولا ضرری نخواهد کرد و میتونه متوجه بشه که در کارامازوف با چه قالب اجرایی مواجهه. اینکه شما دوست نداشتین و سرخورده‌تون کرده دلیل نمیشه که تصور کنید هر کس به دیدن این نمایش بیاد به بخت خودش پشت کرده.

در ابتدا کمی تند رفتم، اما هدفم صرفاً بیان تفاوت‌های اساسی بین دو اجرا بود، نه بی‌احترامی یا تعصب. از نظر من، نقطه‌ضعف اصلی این نمایش بیشتر در نمایشنامه بود تا در کارگردانی یا بازیگری. به‌ویژه، بازیگر نقش کالیگولا اجرای بسیار درخشانی داشت که شایسته تقدیر است.
آزادی بیان، حیاتی ست و هر کسی حق دارد نظر خود را بیان کند، اما این به معنای اعتبار یکسان تمام نظرات نیست. نقد سازنده جزء مهمی از هر گفتگویی است و آنها که دغدغه هنر و تعهد به آن را دارند، می‌توانند با ارائه نظرات با دیتیل به ارتقای این بحثا کمک کنند.
اشتباهی که در نمایشنامه این اثر رخ داد-یعنی دیدن شباهت‌های ظاهری ریچاردسوم و کالیگولا، بدون توجه به تفاوت‌های عمیق این دو- همانند مقایسه‌ای است که شما بین نمایس کالیگولا و نمایش برادران کارامازوف انجام دادید. گرچه شباهت‌هایی مثل قالب و فرم وجود داشت، اما تفاوت‌ها آن‌قدر عمیق و بنیادین است که تمرکز بر شباهت‌ها شاید چندان موجه نباشد. در برادران کارامازوف، حضور چهره‌های برجسته‌ای مانند اشکان خیل‌نژاد، حامد رسولی ... دیدن ادامه ›› و مجید آقا کریمی، همراه با عمق و اصالت اجرایی، کیفیتی متفاوت ایجاد کرد. گرچه مشخص بود که در کالیگولا نیز تمرین‌های زیادی انجام شده بود که به اجرایی دقیق و تمیز منجر شده است ، ولی بله ، لااقل من به بخت خویش پشت کردم ، چون این اثر به ظاهر خلاقانه پست مدرن ، توهینی بود به کالیگولای کامو و من احساس تعهد میکنم ، هم به اثر کامو و هم به نمایش درخشانی چون برادران کارامازوف خیل نژاد.