قبل از نمایش ، نمایشنامه کالیگولا و خلاصه ریچارد سوم رو خواندم تا با دید بهتری اجرا رو ببینم . سعی کردم با سخت گیر ترین و ایرادگیر ترین جنبه ذهنی خودم تماشاگر این کار باشم . کار بی نقصی نبود به نظر من ولی عالی بود . اینقدر فوق العاده که اون اندک نقص ها تو چشم ام کاملا رنگ ببازه . نمایشی تاریخی بدون استفاده از وسایل صحنه خاص یا لباسهای آنچنانی و فقط تکیه بر بازی بازیگران و بس نیاز به گارگردان و بازیگران باهوشی داره که آقای مصطفوی وگروه بازیگرانشون به نهایت از این هوش برخوردار بودند . بعد از اجرا خیلی حالم خوب بود و تا همین الان ساعت یک نیمه شب حال خوب ام ادامه داره و احتمالا در خواب امشبم هم بخش هایی از این نمایش رو ببینم