پرداختن به مقوله قدرت و داینامیک بین ظالم و مظلوم و تماشاگر از دیرباز در ادبیات حضور پررنگی داشته و هر قدر هم که بهش پرداخته بشه، از فردوسی کبیر تا ادبیات معاصر، هر بار نو و قابل ستایشه.

در مورد هارشدگی به عقیده شخصی من، ایده‌های نسبتا خوبی پشتوانه نمایشنامه بود؛ داستان تا پایان ۴۵ دقیقه اول نمایش، شسته رفته و حساب شده مفاهیم مورد نظرشو به نمایش گذاشت و با گره افکنی‌های درست و گره‌گشایی‌های منطقی، سعی در القای حرف خودش داشت. اما در نیمه دوم و مخصوصا ۳۰ دقیقه آخر نمایش، متن گاها از هم گسیخته‌ای رو شاهد بودیم که حرف‌های اندک و منقطعی داشت. البته لازمه روشن کنم که روی سخنم ابدا با جنون حاضر در نیمه دوم اجرا نبود، چه بسا که این بستر ابزورد جنون‌آمیز کاملا هم به جا و همسو با اجزای دیگه متن و اجرا بود، اما به نظر میرسید محتوا و متن از بازی‌ها و سایر ارکان اجرا تا حدی عقب افتاده.
انتخاب بازیگران بسیار هوشمندانه بود و هر نقش کاملا متناسب با پتانسیل‌های فیزیکی و تکنیکی هر بازیگر بود و به نظرم این دستمریزاد داره. بازی‌ها، نور و جلوه‌های بصری خوب، طراحی صحنه و لباس متناسب، فکرشده و جالب بود.
در کل فکر میکنم با یک پرداخت و بازنگری کوچک و سطحی در برخی قسمت‌های کلیشه‌وارِ متن میشه این اجرا به سر حد پتانسیل‌‌های خودش ... دیدن ادامه ›› نزدیکتر بشه.

برای همه دست‌اندرکاران این اجرا در سال جدید، آرزوی سلامت، موفقیت و شادکامی دارم🌹

پ.ن: اجرا از دید بنده ۳.۵ بود، ۴ تقدیم کردم.
پ.ن ۲(ویرایش): نور(فلاش‌های متوالی) ممکنه دوستانی که بیماری‌های صرع و میگرن دارن رو اذیت کنه.