تئاتر در دو راهی خنداندن و معنی مانده بود.
در دقایقی یاد تئاتر های کمدی موزیکال میافتید و شوخی ها و هجویات آنها و در دقایقی عمیق است بخصوص بخش پایانی که کاش همه کار این بود.
شوخی ها بعضا تو ذوق میزند و کاهی بسیار سطحی و کودکانه است.
به نظرم کار دارد تا بتوان آنرا یک تئاتر خوب دانست. زحمت زیادی کشیده شده است ولی نویسنده باید یا عمیق تر و بهتر بنویسد یا اقتباس کند.