امشب بعد از غروب برفی یک روز مانده به تعطیلی سراسری ایران در روزهای آخر بهمن، نمایش سرد بونکر دوم را خواهم دید. اما می‌دانم آتش کلام جلال تهرانی زود در من می‌گیرد. وقتی خانم طباطبایی را در سیندرلای جلال به خاطر می‌آورم در مورد درک کسان نمایش از کیاست متنها و دنیای جلال کمی تردید می‌کنم. اما چه جای بددلی که اندک جلال هم در این تعطیلی سراسری گشایش خوشی است. اگر حالم مثل حال پس از دیدن بونکر اول بود کلنجارم را با نمایش همینجا می‌آورم.