چه دردی داشت این نمایش... من هر بار همراه تک تک اون زنها مردم... زنهایی که حتی بعد مردن هم به فکر آبروشون بودند که نکنه یه فکر دیگه ای راجع بهشون بکنن!
آقای پناهنده درخشان بودین...تمام مدت نمایش محو بازی بی نقص شما بودم!
جذابترین قسمت نمایش هم شوک آخرش بود... مثل یه سیلی تو صورت بود!
دمتون گرم