سلام خسته نباشید
تو نمایش اول بازی محمدحسن هاشمی ضعیف بود.
در کل دیالوگ‌ها خیییییلی ضعیف بودند و نویسنده خوب عمل نکرده بود. اصلاً زبون بچه‌های جنوب شهر و حومه جنوب اینطوری نیست. یه کم ساده‌تر هم میشد نوشت.
علت حضور نوازنده و خواننده رو از اول تا آخر جلو چشم بیننده متوجه نشدم، همه‌ش منتظر بودم یه کار دیگه هم بکنن.
یه کم موضوع نمایش تکراری و کلیشه‌ای بود اما با این وجود حرف عمیق و پیام بزرگی داشت و خیلی رو من تاثیر گذاشت.
بازی محمد کرمی و بقیه خوب بود. از همه بهتر ملیکا افسری‌راد واقعاً عالی بود.
یه جاهایی ما صدای نازنین آرین‌دوست رو نمیشنیدیم و یه جاهایی بقیه چنان جیغ و داد میکردن که صدا تا مغز استخون میرفت.
نمایش خیلی خوب با مخاطب ارتباط برقرار میکنه و هر چی سعی کردم گریه نکنم نشد و آخر اشکم دراومد.
به نظرم اگر درباره امید بود یه کمی هم باید ... دیدن ادامه ›› امید رو تو نمایشنامه جا میدادن. ما فقط آخر نمایش امید رو تو حرفهای مستقیم تامارا به بیننده‌ها دیدیم و جای انتقال امید و جوونه زدن امید، توی نمایش و بازی زندانیا خالی بود.