ضمن عرض ادب و خسته نباشید خدمت گروه اجرایی،
امشب نمایش «من و گربه‌ی پری» را دیدم و لذت بردم. در این روزها که انبوهی از نمایش‌های ضعیف و بی‌کیفیت در سالن‌های خصوصی و دولتی اجرا می‌شوند، این نمایش دغدغه‌مند و شریف با اجرایی بسیار حرفه‌ای روی صحنه رفته است. نمایش‌نامه‌ی خانوم سیمین امیریان، مساله‌ی حقوق حیوانات و تاثیر ورود آنها را به زندگی انسان‌ها با عنوان «حیوان خانگی»، به درستی و با کنکاش و نکته‌سنجی دقیقی مطرح و بررسی می‌کند.گرچه شاید بهتر بود دیالوگ‌های مستقیم پایان نمایش درباره‌ی باغ‌وحش و نگه‌داری حیوانات در قفس ـ که کمی رنگ و بوی شعار دارند ـ حذف یا تعدیل می‌شد.
کارگردانی خانوم سلطانی شُسته رُفته و قابل احترام است. تماشاگر با ریتم مناسبی در طول نمایش روبه‌روست و از جزییات و لحظه به لحظه‌ی نمایش لذت می‌برد. بازی هر سه بازیگر نمایش خیلی خوب است و توی ذوق نمی‌زند. بازیگران تلاش ویژه‌ای برای خلق شخصیت‌هایی ملموس و باورپذیر داشته‌اند که به نظرم در این امر کاملاً موفق بوده‌اند. به ویژه جناب مجتبی رجبی‌معمار بازی بسیار روان و دیدنی و تاثیرگذاری ارائه کرده‌اند.
در کل باید گفت نمایش «من و گربه‌ی پری»، اثری ارزشمند و دوست‌داشتنی است که گرچه با شوخی‌های کلامی و گاهی طنز موقعیت، مخاطب را به خنده وا می‌دارد اما در پایان نیز فکر او را درگیر می‌کند تا مساله‌ای را که در نمایش مطرح شده، جدی بگیرد.
تماشای این نمایش را به همه‌ی علاقه‌مندان تئاتر و عموم مردم، بخصوص افرادی که حیوان خانگی دارند، پیشنهاد می‌کنم.
پیروز و سربلند باشید.
به امید اجراهای بیش‌تر و بهتر.