"توو" دستمایه ی خلاق و گیرایی برای بیان مفاهیم انتزاعی بود که واقعیت بیرونی ندارند. فکر میکنم ابزورد بودنش هم قائم به همین نکته ظریف است. همان چرخه ی معیوب و دور باطلی که افراد جامعه در آن میفتند و بر سر چیزی که موهوم است با هم جنگ و جدل میکنند.
متن نمایش ارزشمند و قابل تامل و بازیها مناسب بود. اما یک جاهایی به نظرم ریتم کار کند میشد و ضربه ی پایانی نمایش خصوصا برای من راضی کننده نبود.
در انتظار گودوی بکت رو به یادم می آورد و در کل لذت بردم و خوشحالم که دیدمش.
دیدن این نمایش رو توصیه میکنم به دوستان علاقمند به تیاتر

پیشکش درود و سپاس به عوامل نمایش توو