من این اجرا رو بخاطر بازیگرای درست و سرحالش دوست داشتم، بازیگرها خیلی از متن و کارگردانی جلو بودند و بسیار یکدست
محمد نیازی و علی ایزدی میشه گفت کم نظیر بودن درسا حکیم الهی، حامد مبردی، میلاد شریف، محسن جلالی راد و بقیه که اسمشون رو یادم نمیاد خیلی شیرین و دوست داشتنی بودن و حسشون رو بخوبی منتقل میکردن و جای درستی از اجرا قرار گرفتن .. بعنوان کسی که خودش هم اندکی تجربه داره تو این زمینه عرض میکنم که خیلی سخته این یکدست بودن و نقطه قوت کارگردانی آقای خالویی در این کار، یکدستی بازیگران هست (همه منهای اون یک نفری که احتمالا هرکس ببینه متوجه میشه).
اپیزود مورد علاقم هم آموزش تکدی گری هست که بسیار جذاب اجرا میشه (به لطف بازیگر خوب این اپیزود) و متن فوق العاده ای داره و بنظرم کاش همه اینهایی که همایش های انگیزشی (امثال سرمایه تو دو برابر کن و...) برگزار میکنن یا بلاگر هستن این اپیزود رو ببینن و متوجه بشن که چه تاثیر مخربی میتونن روی مخاطبانشون بذارن