بعداز دیدن نمایش ذهنم در گیر نمایه های اجرا گردید. چگونه فرهنگی خزنده و موذیانه سبب استحاله فرهنگ و آداب و رسوم آدمی می شود؟!
رویای زوجی بدون فرزند (به نقل از نمایش) بدون آینده دستمایه توهم
نا محسوسی را در درون مخاطب دامن می زند.
استعداد پذیرش غیر منطقی باورهای بیمار گونه پیوسته از دورانهای جهل و خرافه که سوسمار نمادی از فرزند آدمی باشد.و نشخوار ذهنی که مکرر می شود و نمایش را جذابتر می کرد. طنز تلخی که روی لبهای تماشاگران ماسیده ماند.