آقای هوشنگ گلمکانی / از بنیان گذاران مجله ی فیلم

نمایش " انسان/اسب:پنجاه/پنجاه "
نوشته هاله مشتاقی نیا و مرتضی اسماعیل کاشی که چندی ست در تالار مولوی به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی اجرا می شود و گویا تا پایان شهریور ادامه دارد، حاصل یک کار کارگاهی طولانی بر اساس نمایشنامه ای از برشت است؛ بسیار پخته و گیرا و تاثیرگذار. نمایشی که در ابتدا به نظر می رسد عمدتا متکی بر فرم ( از طریق نور و حرکت ) است و مضمون و محتوا در سایه فرم قرار می گیرد، به تدریج لایه های مضمونی اش را هم آشکار می کند و مهابت موضوع از طریق فرم و صدا بر تماشاگر آوار می شود. کارگردان گر چه از قراردادهای تئاتر حماسی برشت استفاده می کند اما این قراردادها را به روز می کند.
این جا گروه همسرایان برشتی از حالت جمعیت بیرون می آیند و هویت انسانی و فعال تر در نمایش پیدا می کنند. این نمایش تلویحا به دوران ما تعمیم می یابد و با وجود فضای تلخ و تیره اش با بارقه هایی از امید پایان می یابد؛ امیدی که گویا ناگزیر از دل خون و آتش سر بر می آورد. میزانسن های نمایش، سنجیده و تحسین برانگیز است؛ پر از تصویرهای چشم نواز اما منقلب کننده در ترکیب با صداها.