بےشک زمانی که تئاتری تاکید بر اَبسوردیسم دارد؛
امکانِ فرو رفتن در پوچی را ھم دارد
اما
از منظرگاہِ نگاہِ من، پوچی موجود در نمایشِ “بُزباش”، طنزِ تلخِ ایستایی راه و روشِ بسته است که حتی در صورتِ باز تولیدِ آن روش، جز دورِ بهم پیوسته بےبرآیند، برآیندی ندارد