نمایش متوسطی بود. نقطه قوت نمایش بازیگرای اون بودن و ضعف نویسندگی کاملاً مشخص بود. داستانی ساده که کشش نداشت و بیش از حد طولانی شده بود. شاید می‌شه گفت برای این داستان تا همون لحظه‌ای که سایه قراره فلش رو بگیره و بازی‌ها کاملاً باورپذیر بود کفایت می‌کرد.
وقتی دارن تلفنی حرف می‌زنن با حالتی فانتزی این اتفاق به نمایش گذاشته می‌شه اما نکته‌ای که من رو اذیت می‌کنه قسمتیه که پیغام‌گیر صدای ضبط‌شده هست که هماهنگی رو از بین برده و مخاطب رو گیج و خسته می‌کنه.
نورپردازی باکس‌های صحنه جالب بود و نور زرد اطراف صحنه فضای جالبی رو ایجاد می‌کرد.
شخصیت‌پردازی اصلاً مناسب نبود و قسمتی از آن کاملاً ساختگی بود: الو سلام تو چی کاره‌ای؟ من وکیل شوهرتم یادت نیست؟ بیا این فلشو بگیر.
در نهایت کارگردان اثر خواست نکات منفی رو به خودشون بگیم و فقط نکات مثبت رو در تیوال بنویسیم. شاید یکی از دلایلی باشه که اکثر نظرات مثبت هستن.