لذت‌بخش بود. طراحی لباس (به‌غیر از کفش‌های به‌ظاهر زرد) و صحنه‌های رقص نقطه‌ی قوت این نمایش بود. نقش کلر زاخاناسیان با بازی خانم نیک‌بین بسیار دیدنی بود. تغییر شخصیت‌های مرد به زن خلاقانه و غیرضروری بود و گاهی تو ذوق می‌زد. موسیقی مناسبی داشت و طراحی صحنه اصلاً حس شهر گولن را منتقل نمی‌کرد.
خسته نباشید به تمامی دست‌اندرکاران این نمایش می‌گم که این کار زیبا رو به صحنه بردن.