درود و احترام
نه حال نقد هست و نه شاید کسی را مجال خواندن مانده باشد.
همین نکته شاید کافی‌ست:
درودتان باد که نمایش "سلفی" از داستان‌های ملال‌آور و غیردراماتیک این روزها بدور است و سپاس‌تان باد که بقول "مارجوری بولتن" فرزند زمان خود هستید و کلیدواژه‌ای از نیازهای امروز را در یکی از نمایشی‌ترین فرم‌های ممکن و بدون شعار بیان می‌کنید.

لذت بردم
امید، دوستانی که موافق و مخالف اجرای تئاتر هستند، ببینند و بعد از اجرا به گفتگو بنشینند.