برای من تجربه دوست داشتنی ای بود 🤍
معمولن اینجور کارها چند بازیگر خانم رو به خط میکنن و اونها به ترتیب مونولوگ های غمبار میگن، فوقش یه تلاقی داستانی هم اتفاق میفته و تمام
ولی این نمایش محدود به مونولوگ نبود و اغلب المان های نمایشی از جمله فرم، دیالوگ، آوا و موزیک و خط داستانی داشت.
انتقال حس بخوبی صورت می‌گرفت و وجود موسیقی های بموقع به ذهن آنتراکت میداد ، چشم تو چشم شدن های بازیگر خردسال و اکت های آقای بانی برام مثال زدنی بود.
عرض درود و خسته نباشید دارم خدمت دوستان گروه 🎭

پ ن : یکی از بهترین و ساکت ترین ساعات اجرایی رو هم دیشب تجربه کردم 🤍 یعنی آنقدر سکوت حین اجرا برقرار بود که من با دقت فراوان مراقب بودم نفسم یه وقت اون سکوت رو بهم نزنه :)) از اون خانم عکاس گزیده کار هم نهایت تشکر رو دارم 🙏