سلام. نمایش زیبای لکانطه کار دوم خانم عطایی عزیز بسیار بسیار قوی و خوب بود. من و دوستم اصلا متوجه گذشت زمان نشدیم. بازی‌های یک دست و روان. ریتم عالی. انتخاب ترانه ها کاملا درست و بجا. غافلگیری هایی که در نمایش برای بیننده اتفاق می افتاد از همان صحنه اول شروع شد و همین داستان را جذاب تر می کرد‌. من به یاد تئاترهای بی نظیر آقای محمد یعقوبی افتادم که جای کارهاشون سالهاست خالیه‌. داستان را خیلی دوست داشتم. کار بدون هیچ ادعایی یک نمایش ایرانی بود پر از خاطره و نوستالژی‌. رودست خوردن دو عاشق یکی از مرام خودش و دیگری از باور و عقیده اش و همزمانی داستان با تاریخ شروع انقلاب آنقدر برایم پر از مفهوم معنی بود که دو شبه بهش فکر می کنم. برای این گروه حرفه ای بهترینها را آرزو دارم.