قبل از پرداختن به فیلم اتاق ماساژ ، ذکر این نکته ضروری است که اخیرا ، فیلمهای کوتاهی از فیلمسازانِ کمتر شناخته شده با حمایت شهاب حسینی به صورت آنلاین اکران میشه ، که این به نظرم نقطه ی عطفی در کارنامه ی شهاب حسینی به حساب میاد ، حسینی که پیشتر سعی کرده بود با بازی در فیلمهای فیلمسازانِ جوان به نوعی از اونها حمایت کنه که البته به نظرم ایجاد بستری برای نمایش این دست فیلم ها بهتر از بازی کردن در اونهاست چون دست کم اعتبار این بازیگر دوست داشتنی سینمایی ایران حفظ میشه.
در این هفته دو فیلم رو از سری فیلمهای نگاه نو دیدم ، اولی راز بقا بود از صالح علوی زاده و دومی اتاق ماساژ ، که به نظرم هر دو فیلم قابل بحث هستند . در مورد راز بقا نوشته ام و در مورد اتاق ماشاژ در یادداشت جداگانه ای می نویسم . فقط اینکه ای کاش بخش گفتگوی شهاب حسینی با کارگردان به بعد از پخش فیلم موکول شه تا بیننده بدون پیش فرض بتونه با اثر مواجه بشه.