نمایشی بامزه و تاثیرگذار اما قطعه قطعه ، نمایشنامه دیالوگ های هجو نداشت ، مضمون متن هم اصالت نمایش ایرانی ( جنبه ی سیاسی و اعتراضی ) را حفظ کرده بود ، مدرنیته بودن متن هم از جذابیت های اجرا بود . لحظات قشنگی توسط کارگردان خلق شده بود و بازیگران هم درست هدایت شده بودند ، زیباتر میشد اگر از بداهه های کلیشه ای پرهیز میکردند .
بازیگران هم به نوبت خود از نقاط قوت این نمایش بودند ، آقای علینژاد ، آقای طهماسب پور ، کاراکتر پیرمرد که پشتی خمیده داشت در راس و مسلط بر نقش سپس آقای شیخی و آقای محمدی و نقش حاجی تاجر ، از خانم ها نیز همه بازی ها بجا ، قشنگ و بامزه بودند