درود بر شما جناب موسوی کیانی
حضور شما در پای این نوشتار باعث مسرت است.
خوشبختم که نگاه پر مهرتان را ارزانی داشتید.
در خصوص مطالبی که بر نمایش نگاشتید، باید عرض کنم که ابتدا به ساکن هر کارگردان ( فارغ از دفاع از یوسف باپیری ) با خوانش هر متن جهان خود را با آن متن پیوند خواهد زد. کارگردان، مخاطبش را به ارجاعات ذهنی خودش از فضای متن دعوت و همسو می کند. هر چند که گاهی شخصی سازی دنیای نمایشنامه، توان این را دارد که هم تماشاگر را هم دور کند و هم نزدیک. به نظر من فرم سازی یوسف باپیری از تکست جلو زده است که این موضوع به سلیقه ... دیدن ادامه ›› ایشان بر میگردد. شاید شعر انگاره ای بود برای ریتم بخشیدن و اعوجاج دادن به فضا ... خوشحالم میشوم که از مطالب شما بر نمایش ها در ادامه بهره مند شوم.
مانا باشید

جناب موسوی عزیز
تحلیل و نگاه باریک بین شما نشان از دقت نظر قابل ارزش شما بر رابطه بین محتوا و فرم اثر است.
تشکر از اشتراک نظرتان و برقراری گفتمان

جناب موسوی ارجمند
امیدوارم توان جبران محبت شما را داشته باشم.
پاینده باشید و سلامت