دیشب به تماشای این تئاتر نشستم.
اول اینکه باید بگم بدلیل سابقه ای که از خانم نوشین تبریزی و آقای اتابک نادری میشناختم، خیلی خوشحالم که این کار رو انتخاب کردم.
یک اثر کاملا رئال که هیچ زاویه نامفهومی برای من به جا نذاشت. قصه درست نوشته شده و خانواده کاملا ملموسه. نویسنده کارشو بدرستی انجام میده چون من شخصیت پردازی رو دوست داشتم. اتابک نادری کاملا نشون میده که بازیگر صحنه است و از زمان حضورش در صحنه بصورت کاملا حرفه ای نهایت استفاده رو میبره و تماشاگر رو میخکوب میکنه. البته بازی ها همگی خوب هستند ولی به نظر من باید اینجا شاخص ها رو نام برد. دومین بازیگری که نظر منو خیلی متوجه خودش کرد خود خانم تبریزی هست که با درک درست از مادر خانواده جدا از کاراکتر نویسنده و کارگردان داره درست پیش میره. صحنه هایی که تنش در اون بالا هست بی نهایت دیوانه کننده ازآب دراومده. لحظات خوب دراومده که نشون دهنده درک درست بازیگران از لحظه است.
البته نکات ریزی شاید بهش توجه نشده باشه و اون پمپ آب کولر هست که در تعویض صحنه باید از صحنه برداشته میشد تا گذر زمان رو بهتر درک کنیم و نشونه ای از اون در صحنه نمونه. البته این نظر منه و ممکنه درست نباشه. نقد دیگر من به تبلیغات کار هست و اون اینه که تیزر و پوستر جذاب نیست و تماشاگری که میخواد این نوع کار رو انتخاب کنه جذب نمیشه. در کل اثر تلخ و قابل تاملی رو دیدم که پیشنهاد میکنم ببینید. ارزش یک بار دیدن رو داره چون آخرش با حال خوب بیرون میایید که یک کار خوب دیدید.