متن خوب بود. میشد بهتر باشد. نویسنده احساس کرده بود که تماشاگر دنیای ذهنی او را میشناسد و از بسیاری از ریزه کاری های متن به راحتی گذشته بود. شوخی ها خوب بود. هجو نبود. حرفهای اصلی را نویسنده در دل همین شوخی ها بیان کرده بود. در قسمت‌های تلخِ اثر که البته بسیار هم کم بود نویسنده و کارگردان به خوبی از پس کار برآمده بودند و بازیگرها هم البته.
گفتیم بازیگرها . . . نادر فلاح به نظرم در روزهای اوج خودش در تاتر است . بدون نقص. با بیان و حرکتی که میتواند برای جوان تر ها کلاس درس باشد. میترا حجار متوسط است. هر کسی جز او هم می‌توانست این نقش ها را اینگونه ساده در بیاورد. کُنش نداشت و البته تماشاگر حرفه ای تاتر هم از او انتظار بیشتری نداشت. اثر شریف است و من همه دوستان را به دیدن آن دعوت میکنم.