جناب رضوانیان عزیز من به عنوان یک تماشاگر معمولی که البته تعداد متنابهی تئاتر دیدم عارضم محضرتون که بنده با وجودی که مشمول تخفیف وفاداری بودم اما چون قبل از اعلام گروه بلیت خریدم پول کامل رو دادم و البته بعد از دیدن نمایش بسیار بسیار از وقت و هزینه‌ای که کردم راضی هستم.خیلی کلی قضاوت نکنیم و از جانب همه حرف نزنیم بهتره به نظرم.

با احترام چند سوال برام مطرح شد که جسارتا عرض میکنم خدمتتون..جناب رضوانیان خیلی متوجه منظورتون نشدم.. یعنی نمیشه یه نمایش هدفش سرگرم کردن باشه و یه داستان رو روایت کنه؟ حتما باید درسی بده یا پیامی منتقل کنه که فرمودید پیامش مشخص نیست؟؟ضمن اینکه متوجه نشدم " با متلکهای اجتماعی میخواد کارش رو پیش ببره" یعنی چی؟ کجا پیش ببره؟
ضمن اینکه به نظرم یه نمایشی که ژانر کمدی_اجتماعی هست نمیتونه از اول تا آخر بخندونه، اساسا به نظرم این کار فقط از نمایشهای گلریز برمیاد.. بنابراین اینکه فرمودید "نمایش جایی بین طنز و جدی گیر کرده" هم برام واضح نبود..یعنی یا باید فقط میخندوند یا کاملا جدی می بود؟؟
به عنوان کسی که این نمایش رو دیدم و اصلا از دیدنش پشیمون نیستم میتونم بگم حداقل ترین و دم دستی ترین چیزی که دوست داشتم بازیها بود و به نظرم نادر فلاح هم مثل رضا بهبودی بازیگری هست که حتی اگر بخواد هم نمیتونه بد بازی کنه..

اویس عزیزم نقاط قوت کار از نظر من بازی‌های بسیار خوب،داستان‌ جذاب،موضوع تلخ که با چاشنی طنز زهرش گرفته شده بود.
اما درون‌مایه‌ی تنگ‌دستی و قرار گرفتن سر یک دوراهی انتخاب بین وجدان و نیاز برای من در عین تلخی همیشه قابل تأمل و توجه بوده.من کار رو به این دلایل خیلی دوست داشتم.