من ک میگم ندیده قضاوت نکنیم ممکن با ایده هایی جدید اجرا شده باشه با اینکه منم این نمایشنامه رو خیلی دوست دارم و خیلی روش حساسم

ای کاش شرابطی بود که میشد این نمایشنامه عینا و بدون کوچکترین ممیزی روی صحنه میرفت...امیدوارم روزی برسه که بساط ممیزها و قیچی بدست ها از هنر ایران جمع شه....یکی از بزرگترین افسوس های تاتری من ،ندیدن اجرای اوایل دهه هشتاد همین نمتیشنامه هست...تو اون روزای خوب این نمتیشنامه با کمترین سانسور ممکن به روی صحنه رفت و علاقه مندان تاتر از دیدنش ملذوذ شدند...بالاخره تو همین سالنای تهران یه روزی این نمایشنامه کامل اجرا خواهد شد