گرچه این روزها تبسمم دربند اسیر است!
و یاد لبخند برایم خاطره تلخ نارنج دارد..
تورا که می بینم
به دور از این همه همهمه و رنج اسارت
باز به حرمت نگاه پر صداقتت صمیمانه با لبخند آشتی می کنم!
و
برای فرار از
سکوت
شکست
درد بی انتها
دوباره لبخند می زنم..
به امید لبخند همیشگی تو...