واژه آجر است،
می نویسی دیوار.
چهار دیواری و اختیار
و زیر سقفش ،
به اجبار قافیه می شوی بیمار.
واژه می شود زندگی،
آن سوتر این بیت !
درماندگی... بیچارگی.
•
واژه آجر است
از خشت اولش
تا ثریا،
بنایش،
فالش می خواند!!