من این رو نمیدونستم که یکی از پر اجرا ترین نمایشنامه های جهان، همین نمایشنامه هست. و با روزگار ما هم خیلی جوره.
دم همه اعضای نمایش گرم ، بازی ها بسیار عالی بودن. من یکم وسط نمایش خسته شدم، ولی مفهوم کلی نمایش فوق‌العاده هست. انتظاری که پوچه و انگار هیچ وقت قرار نیست به پایان برسه. ما سانس دانشجویی رفتیم و این فرصت که بعد از نمایش با جناب رحیمی(بازیگر نقش دی دی) و جناب جوانی(کارگردان) جلسه پرسش و پاسخ داشته باشیم خیلی کمک کننده بود. اگه اون پرسش و پاسخ نمی بود خیلی جاها تو ذهن من گنگ می موند. البته اگه کسی بره درباره شخصیت ساموئل بکت و این که این نمایشنامه در فضای اروپای نابود شده بعداز جنگ جهانی دوم نوشته شده بخونه ، خیلی براش همه چیز واضح تر میشه. و باید نمایش رو با دقت نگاه کرد، جزئیات جالبی هم داره. نماد های جالبی هم داره.