جزئی از سیستمی هستیم که خودمان، خودی را تنبیه و باگ ها را برطرف میکنیم جهت سهولت دستیابی قدرت به اهداف خود.
به باور هایی خواهیم رسید با خطوط قرمز فرضی
که به مرور این خطوط نیز حذف اما آنچه پس این خطوط است نیز نیست می‌شود
و هستی معنایی در جهت پیشبرد منافع و ایدئولوژی و ... قدرتمندان خواهد داشت
جایی که درخت تنها یک تصویر است و چیزی جز تصویر نیز وجود نخواهد داشت
ما در بند زنجیر هایی نامرئی نفس میکشیم
و به رفتار گله ای مان ادامه می‌دهیم