در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال تئاتر | اخبار | جعفر والی: اجرای نمایش بی‌محتوا به‌نفع سانسور است.
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:06:01
رپرتوار نمایشنامه‌خوانی گروه تیاتر گیتی (در حمایت از هنرمندان بیمار تیاتر) | جعفر والی: اجرای نمایش بی‌محتوا به‌نفع سانسور است. | عکس

خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا):

کد خبر: ۴۸۶۷۰

تاریخ: سه‌شنبه ۳ شهریور ۱۳۹۴ ۱۲:۲۵

جعفر والی: اجرای نمایش بی‌محتوا به‌نفع سانسور است/ هیچ حمایتی از هنرمندان بیمار نمی‌شود.
جعفر والی درباره برپایی جلسات نمایشنامه خوانی برای کمک به هنرمندان بیمار گفت: «به نظر من این‌که آدم‌هایی بدون دستمزد دور هم جمع شوند و و روی چندین نمایشنامه کار کنند تا آن را برای کمک به فرد دیگری اجرا و یا نمایشنامه خوانی کنند اقدام بسیار باشکوه و باارزشی است.» جعفر والی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا با آگاهانه خواندن عملکرد گروه تئاتر گیتی گفت: «در عین حال طبیعی است که مخاطب چنین عملکردی طبقه روشنفکر جامعه باشد. این گروه و هنرمندانی که در این طرح همکاری دارند نه می‌خواهند شعار دهند و نه خود را مطرح کنند بلکه هدف آنها بازگویی و مطرح کردن مسائل بشری است که توسعه آن به نفع تئاتر خواهد بود.» این کارگردان تئاتر بیان کرد: «در این جلسات نمایشنامه خوانی برای کسانی بلیت فروخته شد که از هنرمندان بیمار تئاتر هستند و از هیچ نظر حمایت نمی‌شوند بنابراین در چنین شرایطی اهالی تئاتر به این فکر افتاده‌اند که خودشان به داد خود برسند.» وی در سخنانش تاکید کرد: «مخاطبان این جلسات همه طرفداران تئاتر هستند چراکه با پرداخت مبالغ حمایتی می‌خواهند به کمک هنرمندان تئاتر کشورشان بیایند.» والی با اشاره به این‌که متون نمایشی انتخاب‌شده برای نمایشنامه خوانی از باارزش‌ترین نمایشنامه‌های دنیا است، عنوان کرد: «با وجود این‌که متن در قالب اجرا معنا می‌یابد، اما مخاطبان جلسات نمایشنامه خوانی ساعت‌ها به تماشای این اجرا می‌نشینند و عکس‌العمل بسیار خوبی از خود نشان می‌دهند که این بخش از کار نیز قابل ستایش است.»

وی در سخنانش با ابراز خرسندی از این‌که تئاتر هنوز به یک سرگرمی تبدیل نشده است تصریح کرد: «در نقاط مختلف دنیا همه شکل از تئاتر وجود دارد، مشکل تئاتر ایران سانسور است که باید کنار گذاشته شود.» این هنرمند پیشکسوت تئاتر یادآور شد: «برخی از آثار نمایشی تنها مردم را می‌خندانند و حرفی برای گفتن ندارند در حالی که در برخی از تئاترها حرف‌های فلسفی بازگو می‌شود. در تئاتر ایران آنچه وجود دارد این است که سعی داریم تا نمایشی بی مطلب را اجرا کنیم که این امر هم به نفع اجراکننده و هم به نفع سانسور کننده است، در صورتی که اگر توجه به نمایش‌های بی‌محتوا شدت پیدا کند و بیشتر اشاعه یابد، شاهد فاجعه‌ای در تئاتر خواهیم بود.»
۰۳ شهریور ۱۳۹۴