افتتاح نمایش در اعماق مصطفی عبداللهی

روز یکشنبه 27 اردیبهشت اولین اجرای نمایش در اعماق با حضور هنرمندان و سخنرانی قطب الدین صادقی افتتاح شد .

بر اساس این گزارش مصطفی عبداللهی که این روزها به دلیل اوضاع نامساعد جسمانی در بیمارستان بستری است امکان حضور در اولین اجرای نمایش خود را نیافت .و پیش از اجرای نمایش قطب الدین صادقی و میکائیل شهرستانی که سالها با وی همکاری داشته اند بر روی صحنه رفتند و در خصوص همکاری اشان با مصطفی عبداللهی و شخصیت هنری وی سخنانی را بیان کردند .

قطب الدین صادقی گفت : از زمانی که گروه هنر را پایه گذاشتم تا کنون که 28 سال می گذرد 70 نمایش کار کردیم که در 30 نمایش آن مصطفی به عنوان بازیگر و یا کارگردان حضور داشت . من این شانس را داشتم که با بازیگر بسیار فهیمی کار کردم که علاوه بر تکنیک زندگانی حسی بسیار پیشرفته ای داشت .

این پیشکسوت تئاتر در ادامه با لحنی بغض آلود ادامه داد : در طول تمامی این سالها و این نقش های بزرگ خیلی کم پیش آمد که من نکته ای را دو بار به مصطفی توضیح دهم . بسیار کلام آرام و متینی دارد و کسی است که در کارش دغدغه شخصی و روشنفکرانه ندارد و همواره درکارهایش خیر جمع و سلامت جامعه را در نظر داشت . ما علاوه بر داشتن تعریف مشترک از هنر و دیدگاه های یکسان ، رفاقت بزرگی داریم . مصطفی قبل از هرچیز مردی است که سجایای اخلاقی بزرگی دارد . او صدای مهربان و گرمی دارد که بسیار آرامش بخش است .

قطب الدین صادقی گفت : مصطفی 15 سال است که با سرطان مبارزه می کند و متاسفانه در دولت نه تنها حقوق بلکه بیمه او را نیز قطع کردند . و این رفتار را بسیاری از هنرمندان دیگر نیز داشتند با وجودی که می دانستند اینها بیمار هستند . من خودم در دولت قبل با عصبانیت تمام به مسوولین گفتم که این مرد بیش از 40 سال به هنر و فرهنگ این مملکت خدمت کرده است . او سختی های زیادی کشیده است و من ادای احترام می کنم به تمام پایداری ها و ایستادگی هایی که داشته است . از خداوند برای وی ارزوی سلامتی و بهبودی دارم .



میکائیل شهرستانی نیز پس از قطب الدین صادقی بر روی صحنه رفت و متنی را که در خصوص این هنرمند نوشته بود برای تماشاگران خواند : به دیدار دوستی شتافتم. شنیده بودم که روز قبلش هوشیاری اش به پایین ترین حد رسیده. در حال جنگ است با بیماری ای که حتی نامش هم به جان آدمی هول می اندازد. و او چهارده سال است که در حال ستیز است. او و همسرش ، که اگر به چهره با ظاهر آرامش در کنار او پا به پای او نمی ستیزید حالا او در کنار ما نبود. شاید باید می گفتم بیشتر از مصطفی عبدالهی همسر اوست که نه بیماری او را باور دارد و نه نبودنش را. و همین باور و ایمان است که مصطفی را زنده نگه داشته.

وی ادامه داد : او با این احوال که تحملش برای هر کسی طاقت فرساست، نمایشی را آماده کرده بود که در جشنواره سال قبل به صحنه رفت و با اقبال عمومی هم رو به رو شد. او و همکارانش در نمایش در اعماق اثر ماکسیم گورکی چه خوش درخشیدند و قرار است در 27 اردیبهشت ماه در سالن اصلی مجموعه تیاتر شهر به روی صحنه بروند، اما فقط 15 شب. طبق بخشنامه جدید. و ادامه اجرا در گروی استقبال تماشاگران است که اگر به بیش از 50 درصد اقبال رو به رو شد پانزده شب دیگر هم مرحمت می کنند. یادم است در سال گذشته نمایشی در همین مجموعه در همین سالن بیش از سه ماه روی صحنه رفت. آن هم با سالنی نیمه خالی نیمه پر. این یک بام و دو هوا از کجا ناشی می شود؟

این بازیگر و کارگردان تئاتر همچنین گفت : امسال از سوی متولیان و مسئولین محترم وزارت ارشاد سال تیاتر نام گذاری شد. پیش خودمان گفتیم وضعمان دیگر خوب می شود، پرکار می شویم و چه و چه و چه. در عوض بودجه کم و کمتر شد تا جایی که به صفر رسید. و باید در انتظار بمانیم تا نمایشان بفروشد تا درصدی از آن نصیبمان گردد. البته می شود چند تا به اصطلاح چهره، یا ورزشکار و غیره در کارمان بگنجانیم آن وقت نانمان در روغن است، اگر شان و منزلت خودت و همکاران راستینت را زیر پا بگذاری. تا کجا قرار است این قصه ادامه داشته باشد؟ تا نابودی همگی مان؟ تا سرطان جان یک یک هنرمندان را بگیر و از پا درمان آورد؟

میکائیل شهرستانی در پایان با صدایی مغموم گفت : همان سه شب پیش لحظه ای وحشت کردم، تصور اینکه دوستم را از دست داده ام. اما وقتی از تیاتر برایش گفتم چشم باز کرد و خداوند را سپاس گفت. به والله گفت خدایا شکرت. چهره ی دردمندانه اش، تن نحیفش، روحی که نمی دانم تا کی و کجا زیر این همه درد تاب خواهد آورد دوباره شکفت و راجع به کارش و سالنش و چند و چون آن لب به سخن گشود، هر چند به سختی. قبلتر هم این صحنه را دیده بودم اما بار دیگر دیدم که تیاتر برای این طایفه هم درد است و هم درمان. داروهایی که قیمتشان سر به فلک می زند. حق بیمه که به تازگی سر و سامان گرفته و نمی دانم از آن آبی گرم می شود یا نه. کاری که نباید در حد یک ناامنی در حد آرزوی بازنشستگی باشد. این همه فرسایش این همه مخاطرات و جنگ و گریز و باز آینده ای مبهم و نامعلوم و ... این ها همه دردهایی است که ما را دوره کرده است .

این همه وعده و وعید که بی ثمر می ماند و به گرداندن جسم بی جان ما در محوطه تالار وحدت اگر پیشکسوت باشیم و یا حیاط رادیو اگر پس کسوت باشیم منجر می شود صلاح هیچ کدام ما نیست، لااقل نه به این زودی.

پس از پایان اجرای نمایش ، میکائیل شهرستانی این نمایش را از طرف تمامی گروه به بهزاد فراهانی تقدیم کرد و نشان ویژه مجموعه تئاتر شهر نیز از سوی وی به خانواده مصطفی عبداللهی تقدیم شد .

همچنین از بین هنرمندان حاضر در سالن می توان از بهزاد فراهانی، قطب الدین صادقی ،کاظم هژیر آزاد ، آتش تقی پور ، خسرو احمدی ، محمد ساربان ، فرهاد تجویدی و ... نام برد.

گفتنی است نمایش در اعماق نوشته ماکسیم گورکی و به کارگردانی مصطفی عبدالهی تازه ترین اثر گروه تیاتر کوچه است که از تاریخ ذکر شده به مدت 15 شب، ساعت 19 در سالن اصلی مجموعه تیاتر شهر به روی صحنه می رود.