چشم مرکب پس از چند سال دوری من از تئاتر شکل گرفت.

 برای اجرایی شدن چشم مرکب، به لحاظ سنگینی کار، سختی ها و مشکلات زیادی پیش روی گروه قرار گرفت اما در نهایت و با ۴ ماه تمرینات بسیار فشرده، توانستیم کار را برای اجرا در جشنواره تئاتر ثمر آماده کنیم. طراحی صحنه به عهده خودم بود و مهمترین دغدغه برای من تداعی شدن فضاهای مختلف و تعویض صحنه در سریعترین زمان ممکن بود. در طراحی صحنه، من سعی کردم تمام عناصر و جزئیات در خدمت فضا باشند و از حشو و زوائد دوری کنم و در عین حال با توجه به سبک اجرایی، فضای متناسب با آن را به بیننده منتقل کنم. تعداد بالای آکسسوارها و حجیم بودن دکور، شرایط را برای اجرای ما سخت تر می کرد، به خصوص در تک اجرا و در موقعیتی که زمان کافی برای هماهنگی بین اعضا در سالن وجود نداشت. اما با همکاری درون گروهی توانستیم تا حد ممکن این هماهنگی را ایجاد کنیم.
شیوه نوشتاری و اجرایی چشم مرکب، رئالیسم است که منطق ها و فضای کلی بر اساس آن شکل می گیرد. دیالوگ ها کاملا روان و در سطح محاوره هستند. من سعی و تلاشم را کردم تا در تمام ابعاد بتوانیم در خدمت فضا باشیم و از طراحی صحنه، آهنگسازی، طراحی صدا، لباس و نور، به سادگی نگذریم. طراحی لباس دسترنج سمیه ساعی دهقان و مهسا آقایی است. طراحی نور بر عهده منصور محمودزاده، موسیقی به سبک متال و جز ساخته و پرداخته بردیا کاظمی، طراحی صدا، کار امیرعباس اروجی، طراحی پوستر نتیجه تلاش زهره محمودی و اجرای دکور حاصل زحمات گروه هنری چارسیک است. در چشم مرکب، مهم ترین دستاورد برای من، شاید تشکیل یک گروه همدل و منسجم بود که همه عوامل  شامل بازیگران، دستیاران، بچه های زحمتکش صحنه، تدارکات، طراحان و آهنگساز با دلسوزی، تمام تلاش خود را به کار بستند.
ما همچنین در صدد اجرای عموم در سال ۹۸ هستیم و امیدوارم بتوانیم اجراهای موفق تری داشته باشیم.