دومین شعر گروه "اورانیا"

«حیرانی»

نیست در اندیشه ام جز نگهش بی امان
او پی جانان دوان من ز پی اش در فغان

گفت غلط می کنی من نی ام آرام جان
اوست که جانم از اوست، نیست جز او در جهان

یار من آن یار نیست مرهم افکار نیست
دل که به او می دهم همسفر ... دیدن ادامه ›› و یار نیست

جان جهان من اوست قبله ی جان من اوست
در نگهم بنگری چهره ی زیبای اوست

هر کس از او دم گرفت مال و منالش فروخت
جز به دو چشمان او چشم به چیزی ندوخت

گفت که آرام شو سخت نگیر رام شو
پیش بیا خاک شو کام بگیر نور شو

گفتمش آرام جان بی مه نو ندا نیست
پیش آمدم دل آرام زمزمه و دعا نیست

گفت که می دانمت بیش نمی خوانمت
رو به خیال خامت، عاشق نمی دانمت

او غم من می خورد من غم دلدار خود
او پی من، لیک من، دربدر یار خود

کار من و او شده، ناز کِشی، دلبری
کار خداوندگار خنده ی ناباوری

هم من و هم دلبرم راه خطا می رویم
عشق حقیقی کجا! ما به کجا می رویم؟!


پ.ن: این دومین شعرِ گروهِ "اورانیا"ست. با نظرهای خود گروه را راهنمایی کنید.