در زمینی که ضمیر من وتوست
از نخستین دیدار
هر سخن هر رفتار
دانه هایی است که می افشانیم.
برگ وباری ست که می رویانیم
آب و خورشید و نسیمش(مهر) است
گر بدان گونه که بایست به بار آید
زندگی را به دل انگیز ترین چهره بیاراید.
آن چنان با تو در امیزد این روح لطیف
که تمنای وجودت همه او باشد وبس.
بی نیازت سازد از همه چیز وهمه کس.
(دوستی)فریدون مشیری