تنها بخش مورد توجه و خوب این فیلم بازی‌هاش بود.
فیلمنامه مستقیما نقد خودش رو در دهان بیننده قرار میده و کاملا توی ذوق می‌زنه. نقد وارده هم به مشکلی بنیادی اشاره نمی‌کنه و واضح‌ترین مسئلهٔ روز رو با داستانی تکراری مورد نقد قرار داده. این فیلم به هیچ وجه بیننده رو به فکر نمی‌اندازه.
فیلمنامه بسیار جذاب آغاز می‌شه ولی بعد گویی که نویسنده فقط یک ایدهٔ خام داشته فیلم رو به بدترین شکل فقط با تعقیب و گریز‌های بسیار ضعیف پر می‌کنه. و در نهایت هم یک پایان کلیشه‌ای و بسیار بد. اگر بازیگران خوب فیلم رو با بازیگران تلویزیونی عوض کنیم، یک فیلم تلویزیونی معمولی رو خواهیم دید، و هیچ چیز فوق العاده‌ای در فیلمنامه و کارگردانی وجود نخواهد داشت. (البته تیتراژ آغازین بسیار خوب بود.)
متاسفانه بعد از قیلم "هیس دخترها ..." این بار دومی است که با دیدن فیلم‌های منتخب مردمی به شدت توی ذوقم می‌خورد.