فاطمه خانوم غزیز.کاملا موافقم

خانم نجاتی عزیز، من فکر می کنم که مردم نمایش می بینند تا دیدی تازه به جهان در آن بیابند. دیدی که عقیده ای، نظری، فکری نو در آن باشد و برای بیرون کشیدن این ایده از اثر درباره آن فکر می کنند. مده‌آ اثری بسیار عمیق است و تکان دهنده ارکان ضد زن یونان، دقیقا همانگونه که حاکمان فکر می کنند. و دلیل وجودی اثر را در واقع در نمایش از زبان تئودوته شنیدیم. مردان که سلطه خود بر زنان را در خطر می بینند، بر آن می‌آشوبند و حرف سقراط و همراهان که این فقط یک نمایش بود از آن رو گفته شد تا عصبانیت حاکمان را فرونشاند و خطری را متوجه دست‌اندرکاران نمایش نکند.

اگر اینطور نبود، برشت، ایبسن، چخوف و وایلد چرا باید می نوشتند؟ خانه عروسک، اهمیت ارنست بودن، دوشیزه جولی و زندگی گالیله چرا نوشته شده اند؟

و بارز تر از همه سقراط چرا باید رسالتی احساس می کرد؟