ولی آقای راد ما آدما خودمونو گول میزنیم, آدما ترجیح میدن دوروغ بشنون.
شما واقعا همونطوری که هست دوست دارید مخاطب شعرتون رو یا به خاطر جور شدن متن و زیبا بودن گفتید این رو؟

باهاتون موافقم.
این مثه یه جور مریضی میمونه! اول وُ آخرش تو دلباخته ای! یه جاهایی ام دست از پا درازتر!

دوس داشتنِ واقعی اینه؟ که آدم دلباخته بمونه حتی اگه سخت باشه؟