به نظر من نمایش «بر زمین میزندش» تجربهای مهم و هنرمندانه در تئاتر امروزه که تواناییهای متنوع بازیگران و عوامل را به شکلی متفاوت به کار میگیره. اجرا با بهرهگیری از المان های متنوع، حسی عمیق و تأثیرگذار رو به مخاطب منتقل میکنه. موسیقی، صداگذاری، طراحی صحنه و میزانسن به شکلی دقیق و هماهنگ با این اجرا، مفهوم زمان و فرازمانی بودن روایت رو به طور مؤثر تقویت میکنه و خود به بخشی جداییناپذیر از تجربه بصری و مفهومی اثر تبدیل شده.
کارگردان با حفظ امضای شخصی خودش، اثری خلق کرده که تلفیقی از نوآوری فنی و اجرای دقیق بازیگرانه و همین باعث شده نمایش، تجربهای فراموشنشدنی برای مخاطب باشه. در این نمایش، بازیگران علاوه بر دیالوگ، با کنترل دقیق بدن و صدا و... و با ساخت قابهای بصری دقیق، مفاهیم پیچیده انسانی رو به شکلی عمیق و تأثیرگذار منتقل میکنند که نشاندهنده تمرین زیاد، آمادگی بدنی بالا و تسلط حرفهای اونهاست.