«صدای خاموشِ کودکی در خیابان‌های فراموش‌شده»

نقد شعر «دخترکی هستم در خیابان» اثر دکتر حجت بقایی

در ۵ مرداد ۱۴۰۴  ۰

به گزارش جهانی پرس، این شعر، تصویری تکان‌دهنده و دردناک از زندگی کودکان خیابانی را به تصویر می‌کشد و از زبان دختری کوچک روایت می‌شود که هرچند دست‌هایش کوچک‌اند، اما رد روزگار و سختی‌هایش بر انگشتانش نقش بسته است. تضاد عمیق بین پاکی و روشنایی چشم‌های کودکانه با زخم‌ها و دردهای روحی که در دل او جای گرفته، حس تلخ و عمیقی از بی‌عدالتی اجتماعی را به مخاطب منتقل می‌کند.
متن کامل گزارش+ شعر

https://jahanipress.ir/%d8%b5%d8%af%d8%a7%db%8c-%d8%ae%d8%a7%d9%85%d9%88%d8%b4%d9%90-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%ae%db%8c%d8%a7%d8%a8%d8%a7%d9%86%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%b1%d8%a7%d9%85/