در شمار تجربه‌های نادر و شگفت‌انگیزِ تئاتریِ این سال‌ها، این نمایش را جایگاهی است بی‌همتا؛ آن‌جا که صورت و معنا، فرم و روایت، بازیگری و خیال، به یُمنِ جسارتی هنرمندانه و دقتی موشکافانه، درهم می‌آمیزند و تماشاگر را تا واپسین دمِ اجرا در بند خویش می‌کشند.
صحنه‌ای طراحی‌شده با صلابت و هوشمندی، حرکاتی شگرف و فیزیکی از بازیگرانی وارسته، و متنی که به سبک و سیاقی اسطوره‌ای–سیاسی، با قلمی افسونگر از علی شمس، جان می‌گیرد، همگی دست به دست داده‌اند تا نمایشی پدید آید درخور ستایش و تکرارناپذیر.
علی شمس بار دیگر نشان داد که چگونه می‌توان مرزهای تئاتر را نه‌تنها جابه‌جا، که فرو ریخت.
دیدن این اثر نه صرفِ لذت، که ضرورت است؛ ضرورتی فرهنگی.
بروید، ببینید، و حظّ ببرید که کم‌تر نمایشی‌ست این‌چنین.