انگار جزئی از اجرا بودم حس تماشاچی بودن نداشتم خصوصا که ردیف اول نشسته بودم.
بازی یکی از بانوان اجراگر تصنعی بود و ارتباط برقرار نمیکردم اما بدن های منعطف و آماده و نور صحنه کار را زیبا کرده بودند (البته گاهی تصاویر و نور سرم را گیج میکرد ولی فکر میکنم باز هم این سرگیجه دیدن اجرا را جالب تر میکرد انگار واقعا توهم و خیال بود) . باتشکر از تمامی عوامل و اجراگران