تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
تالار هنر
خانه نمایش دا
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 22:42:41
این کامنت برای خود اعضای نمایش هست:
حقیقتا لذت بردم مخصوصا از اجرای شمیم داستان!
تعریفارو کامنت دیگه نوشتم اینجا نقدهایی‌که فکر می‌کنم نمایشاتون ... دیدن ادامه ›› رو جذابتر خواهد کرد رو می‌گم:
ایده‌ی سکانس‌ها خیلی متفاوت و خاص بود بنظرم تا یکجایی اون ایده رو تعریف کردین اما حس می‌کنم باز سعی داشتین تعریفش کنین و تکرار یکسری مکالمات شاید اضافه بود که حدس من زمان نمایش بود و خواستم بگم که بنظرم حتی اگه زمان اجرا کوتاه‌تر بشه جذابتر هم هست! چون من بشخصه برام سوال بود که توی این مدت زمان کم چطور و چی رو قراره برسونن… (اما این نظر فقط منه! قطعا ادما جور دیگه‌ای می‌بینن که خب شما همه رو لحاظ می‌کنین)
یجایی از داستان گم شدم و احساس کردم که شلوغی ذهن نویسنده نتونست انسجامی که باید رو برسونه. یعنی به همه نمیتونه برسونه؛ زبان مخصوصی بود که مخاطب محدودی شاید متوجهش بشه…
و یسری سوال دارم که خوشحال می‌شم بدونم:
۱- دلیل لبخند زدن که تنها اصل توی سیستم بود رو متوجه نشدم.
۲- اینکه شمیم اگه برمی‌گشت شخصیت بدی می‌شد رو متوجه نشدم. چون ادم یا ذاتش خوبه یا بد. پایان شمیم دل منو شکست. چون اون اشتباهی نکرده‌بود…
۳- احساس می‌کنم نمادهایی توی ذهن نویسنده بود که خب بشخصه برام مبهم موند… و شاید تاکید روی چند نماد یا پوینت خاص کافی‌تر باشه تا نمادهای بیشتر برای ذهن بیننده (یجورایی یسری از ایده‌ها سوخت می‌شن تا ایده‌ی اصلی بولد باقی‌بمونه)
حقیقتا لذت بردم مخصوصا از اجرای شمیم داستان!
تعریفارو کامنت دیگه نوشتم اینجا نقدهایی‌که فکر می‌کنم نمایشاتون ... دیدن ادامه ›› رو جذابتر خواهد کرد رو می‌گم:
ایده‌ی سکانس‌ها خیلی متفاوت و خاص بود بنظرم تا یکجایی اون ایده رو تعریف کردین اما حس می‌کنم باز سعی داشتین تعریفش کنین و تکرار یکسری مکالمات شاید اضافه بود که حدس من زمان نمایش بود و خواستم بگم که بنظرم حتی اگه زمان اجرا کوتاه‌تر بشه جذابتر هم هست! چون من بشخصه برام سوال بود که توی این مدت زمان کم چطور و چی رو قراره برسونن… (اما این نظر فقط منه! قطعا ادما جور دیگه‌ای می‌بینن که خب شما همه رو لحاظ می‌کنین)
یجایی از داستان گم شدم و احساس کردم که شلوغی ذهن نویسنده نتونست انسجامی که باید رو برسونه. یعنی به همه نمیتونه برسونه؛ زبان مخصوصی بود که مخاطب محدودی شاید متوجهش بشه…
و یسری سوال دارم که خوشحال می‌شم بدونم:
۱- دلیل لبخند زدن که تنها اصل توی سیستم بود رو متوجه نشدم.
۲- اینکه شمیم اگه برمی‌گشت شخصیت بدی می‌شد رو متوجه نشدم. چون ادم یا ذاتش خوبه یا بد. پایان شمیم دل منو شکست. چون اون اشتباهی نکرده‌بود…
۳- احساس می‌کنم نمادهایی توی ذهن نویسنده بود که خب بشخصه برام مبهم موند… و شاید تاکید روی چند نماد یا پوینت خاص کافی‌تر باشه تا نمادهای بیشتر برای ذهن بیننده (یجورایی یسری از ایده‌ها سوخت می‌شن تا ایده‌ی اصلی بولد باقی‌بمونه)
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۸۹۱,۰۰۰ نفر
+۳۲,۲۶۰ برنامه
+۱۱,۱۱۲,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۲,۷۸۱ برگه
۹,۸۶۰ آلبوم
۵,۶۳۵ پادکست
