تا صحنه قضاوت، نمایش خوبی بود. (هرچند یه جاهایی احساس میکردم دارم روخوانی متن میشنوم)
اما از اونجا به بعد به طرز عجیبی کار افت کرد.
به نظرم تمام عناصر اون صحنه تا پایان (از موسیقی و نور و تفکر قاضی و پایان بندی و همه و همه)، میتونست بسیار قابل قبول‌تر کنه این اثر رو، اما حیف که نشد.
عجب بازی‌ای آقای زارع، کیف میکردم هرموقع دکور رو به تخت شما از حرکت می‌ایستاد.
در انتهای نمایش که خانم آقائی رو دیدم لذت بردم که با این سنشون همچین متن درخشانی از برایان کلارک روی صحنه آوردند (و البته همچین طراحی صحنه خوبی).
بدرخشید در ادامه مسیرتون و خسته نباشید و خدا قوت به کل گروه.