تماشاخانه ای بدون یک متر مربع سالن انتظار که در بازسازی ادعایی همان فضای انتظار موجود خودشون رو هم به یک سالن شیشه ای غیر استاندارد که تماشاچی در حلق اجراگر قرار می گیره و با صندلی هایی به مثابه ی شکنجه تبدیل کرده اند. و کافه ای با حداقل کیفیت که چون می دانند تماشاگر بی نوا گزینه ی دیگری ندارد و باید با زن بابا بسازد بی کیفیت ترین نوشیدنی ها و آیتم ها رو در سیستمی به دور از احترام به گزاف ترین قیمت ارائه می دهند. واقعا اگر نمایش هاشون هم در همین سطح باقی بمونه آرزو می کنم هیچوقت مجبور نشم پام رو در محیطی این چنین بگذارم که احترام به راحتی و رفاه و و انتظار و خدمت رسانی به مخاطب تئاتر زیر صفره و پول گرفتن به ازای خدمات ندادن براشون یه اصل شده.