عزادار هویتی متزلزل
نمایش عزادار برای من مضمونی صرفاً در رابطه با سوگ نداشت، بیس اصلی در مورد هویت با چاشنی سیاست و روانشناسی بود، اینکه سوگ
... دیدن ادامه ››
شامل فقدان یک احساس یا یک فرد در کدوم مرحله فریز شده فقط یک لایه مه آلود بر روی اجرا کشیده بود!
استعاره ها و اشارات روانشناختی و سیاسی شاید به دلیل حضور دو نویسنده ارتباط ساختاری درستی نداشت، انگار کارگردان در مدت محدود تایم می خواست هرآنچه دغدغه اش بوده را به روی صحنه بیاورد.
نمایش در مورد خانواده ای پنج نفره بدون حضور پدر در خانه ای با سطح شیب دار و در حال سقوط که هرازگاهی افکت صوتی متزلزل بودن آن را هشدار می دهد لب مرز فروپاشی و سقوط قرار گرفته اند!
مادر برای پر کردن خلا پدر از مردم شهر کمک می گیرد در ازای پول خواهان تغییر هویت و در نهایت خواهان تغییر جنسیت هست! خلا فیزیکی پدر به پر رنگی خلا عاطفی برای اعضای خانواده نیست، فرزندان در بازی بازسازی نقش پدر محبت او به مادر براشون الویت هست تا محبت به خودشون! و در نهایت مادر خودش تبدیل به پدری بدون هویت میشه پدری تجسم یافته از ذهنیات قرزندان و نقاشی شده بر روی ماسک!
مادربزرگ حاضر در صحنه که در موارد پر تنش دهانش باید بسته باشد و در پایین ترین سطح اتاق قرار می گیرد با تمام تلاش سعی می کند به قسمت بالاتر بیاید تعادل رو حفظ کند و مانع سقوط بشود!
خود نقش "مادربزرگ" که تغییر هویتی بر خلا فوت و نبود مادربزرگ توسط پدربزرگ خانواده است در صحنه پایانی با سقوط از روی ویلچر سقوط خانواده رو رقم می زند! این فروپاشی از نسل های قبل آغاز شده و تغییر نقش ها کمکی به بهتر شدن وضعیت روانی نسل های بعد نکرده!
نمایش در نشان دادن بعد روانشناختی سوگ و علایم فیژیولوژکی اضطراب ،خشم و اندوه در کنار تلنگرهای سیاسی و اجتماعی و جامعه شناسی متاسفانه موفق عمل نمی کنه !
ارتباط منسجمی در روند این فروپاشی وجود ندارد و شیفت های احساسی خیلی سریع اتفاق می افته روندش مشخص نیست ،مخاطب شاهد بیرون زدگی هر کدام از این المان ها در اجرا است ،بازیهای قابل قبول و درونی شده است خانم صمدی با تلاش برای کنترل خشم و اندوه و در عین حال نشان دادن نیاز و کمبود ها تا حد زیادی موفق عمل کردند شاید تنها در یکی دو صحنه خشم رو زیادی کنترل شده نشان دادند که احتمال زیاد خواست کارگردان اثر بوده!
صحنه برون ریزی احساسی از منفی به مثبت و در نهایت احساس عذاب وجدان درخشان بود!
صحنه اتاقی شیب دار بدون در ورودی یا پله خروجی است و تنها دیواری شکسته در بک راند صحنه وجود دارد برای ورود و خروج شاید پروانه ای رویایی آرزویی......
استفاده از هاش اف و بالا نویس به نظرم ضرورت خاصی در تاثیرگذاری اجرا نداشت،توضیح دادن بیش ازحد لذت مواجه رو از بین می بره!
و اما در پایان این گربه سیاه ایران ما با چشمهای زرد ا،ین مادر( وطن) حالش خوب نیست!
پ ن:دیدن اجرا در کنار دوستان عزیز تیوالی لذت نمایش رو چند برابر می کنه!