جغد ترکیبی از ناهمگون‌ها بود
بازیها عمدتا ضعیف و گاها شبیه به روخوانی ساده از متن بود
صادق برقعی خوب بود ولی اصلا این شخصیت و حضور در نمایش الزامی نبود و حتی طنز اندکش هم وصله‌ی اضافی بود
عباس جمالی خوب بود ولی بقدری در حاشیه و کمرنگ که وزنه‌ی سنگینی برای نمایش نبود و نمیتونست نجاتش بده
متن نمایش طوری بود که انگار بین حال و هوای ایران و آلمان گیر کرده بود و حس کافی رو منتقل نمی‌کرد
شخصیت‌پردازی خوبی نداشت و اگر فیلم «زندگی دیگران» رو ندیده بودم ، ممکن بود اصلا به اجرا وصل نشم
درخشش اون فیلم در سکانس پایانی‌ست ولی در نمایش پایان‌یندی تغییر کرده بود و بنظرم هیچ قدرتی نداشت
با احترام
امتیازم ۱/۵ که ⭐️⭐️ ثبت کردم