در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | میثم گل کار درباره نمایش شاه لیر «روایتی آهنگین»: این اجرا تجربه‌ای جسورانه و نوآورانه از بازآفرینی یکی از برجسته‌ترین آ
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:28:13
این اجرا تجربه‌ای جسورانه و نوآورانه از بازآفرینی یکی از برجسته‌ترین آثار شکسپیر است که با بهره‌گیری از عناصر موسیقی، حرکت و روایت پست‌مدرن، تماشاگر را به سفری متفاوت در دنیای تراژدی می‌برد.

کارگردان با اطلاع هوشمندانه از ذائقه مخاطب روز جامعه، با نگاهی مدرن و پست‌مدرن به سراغ «شاه لیر» رفته است و با استفاده از موسیقی زنده و آواز، فضایی موزیکال و متفاوت خلق کرده است.
موسیقی و طراحی صحنه یقینا دو عنصر برجسته در این اجرا هستند هرچند که نورپردازی به نسبت ریتم کار کمی جا می ماند و جای بازبینی و بهبود دارد.

موسیقی در این اجرا نقش محوری دارد. با حضور موسیقی زنده و آوازهای دراماتیک، (بویژه با همخوانی بسیار زیبای خانم گلناز نوروزی) فضای احساسی و روانی نمایش تقویت شده است. این انتخاب، علاوه بر ایجاد جذابیت شنیداری، به تعمیق مفاهیم تراژیک اثر کمک کرده و تجربه‌ای چندحسی برای تماشاگر فراهم آورده است که همانند آن در انیمیشنهای روز دنیا مانند : Frozen ، CoCo ، Encanto , Moana , Brave و .... هم دیده می شود.
حضور بازیگرانی چون آقای احمد ساعتچیان ... دیدن ادامه ›› و خانم الیکا عبدالرزاقی یقینا وزن اجرا را بالا برده و همچنین سایر بازیگران هم علیرغم تعداد زیاد و تنوع صحنه های اجرا، ناهماهنگی در آنها دیده نمیشود و کاملا مشخص است که تمرین زیادی کرده اند و با درک عمیق از نقش‌های خود شخصیت‌هایی باورپذیر را به تصویر کشیده‌اند و تنها در مواقعی به علت سرعت یا عجله زیاد در بیان، جملات بوضوح شنیده نمی شوند.
آقای رضا یزدانی هم در مقام خواننده و موزیسین که درخشان و صاحب سبک هستند و اجرای موسیقایی ایشان به غنای اجرایی اثر افزوده است ولی شاید بهتر بود کارگردان با گریم متفاوت صورت، کمی از استایل شخصی ایشان فاصله ایجاد میکرد.
در مجموع خانم عبدالرزاقی با درک عمیق از مفاهیم اسطوره‌ای و روان‌شناختی نمایشنامه «شاه لیر»، به بازآفرینی آن با رویکردی نو پرداخته است و با تأکید بر جنون و فروپاشی شخصیت شاه لیر، تماشاگر را به تأمل در مفاهیم قدرت، خانواده و انسانیت وامی‌دارد.
این رویکرد، نمایش را از یک تراژدی کلاسیک به اثری معاصر و مرتبط با دغدغه‌های امروز تبدیل کرده است که البته ارجاعات اجتماعی آن می توانست بیشتر باشد.(هرچند این یک انتخاب و سلیقه شخصی و در اختیار کارگردان و تهیه کننده است)

با آرزوی موفقیت برای همه عوامل تولید این اثر که دقت و ظرافت و احترام به مخاطب در آن کاملا مشهود است.