در اینکه این اثر توسط یه هنرمند خلاق نوشته و کارگردانی شده شکی نیست (از بس که این مدت اجراهای بد دیدم معتقدم باید قدر انگشت شمار آرتیست های باقی مونده رو دونست) ولی با همه ی این اوصاف احساس میکنم یه خورده نمایش برای حال حاضر کهنه شده بود. از نظر مفهوم پدرسالاری و به دنبال اون دیکتاتوری که اگه اشتباه نکنم اوایل دهه نود خیلی توی هنر نمایش روی بورس بود.طراحی لباس، بازی ها، نور و حتی طراحی صحنه به اندازه، خلاقانه و جذاب بود. در کل لذت بردم و متاسفم که اجرای بی پدر رو از همین کارگردان هنوز فرصت نکردم ببینم

خسته نباشید💫💫💫