ابتدا تشکر، خدا قوت و خسته نباشید میگم به همه عوامل مخصوصا آقای مولانیا که از ابعاد کار مشخص بود زحمات زیادی برای یکنواختی و نظم در اجرا و کیفیت کار کشیدند.
خوشحالم بازیگران با استعدادی رو در صحنه اجرا دیدم که این نوید آینده روشنی رو در تئاتر میده
من کار قبلی آقای مولانیا (خبری از او نیست) رو کار قویتر، قابل فهم تر و عمیقتری میدونم جون حداقل برای من تماشاگر غیر حرفه ای تئاتر چیزی برای گفتن داشت. منه تماشاگر فارغ از حرفه ای یا غیر حرفه ای بودنم دنبال کشف یا دریافت چیزی هستم اما در این نمایش این اتفاق برای من نیافتاد و انگار صرفا باید از اجرای قطعات زیبای مسیقی لذت میبردم.
مفهوم داستان و حرف اصلیش پشت فرم شاید زیادی شلوغ و پرسر و صدا گم شده بود و شاید بخش آخر اجرا کمی جدیتر بهش پرداخت که به نسبت ۱۲۰ دقیقه اجرا این خیلی کمه و حق مطلب رو ادا نمیکنه
برقرار کننده نظم در سالن خود گروه نمایش هستند لذا وقتی نمایش حالا به هر دلیلی ۳۰ دقیقه با تاخیر شروع میشه یعنی من تماشاگر هم این اجازه رو به خودم میدم که نظم رو رعایت نکنم کما اینکه وسط اجرا میدیدم رفت آمد ها و موبایل بازی های تماشاگرا رو